Вялікае пытанне маленькага хамелеона

Стварэнне хатняга спектакля паводле кнігі “Вялікае пытанне маленькага хамелеона”.

Для стварэння незвычайнага спектакля ў цемры вам спатрэбіцца:

Спецыяльныя святлонакапляльныя экраны: фармат А3, 1-3 штукі (без праблем купляюцца на WB)
Ультрафіялетавыя пэндзлі: тонкія і трохі таўсцешыя (там жа)
Самаробныя трафарэты некаторых персанажаў (эскізы далучаем)
Стол (ці падлога)
Ружовая лёгкая тканіна (арганза, фацін, шоўк і пад.)
Лісты і галінкі раслін, падобныя на расліны джунгляў (трафарэты далучаем)
Яйка (можна буйное ад Кіндэр-сюрпрыза, можна зрабіць з пап’е-машэ)
Пальчаткавыя лялькі або мяккія цацкі - персанажы (кракадзіл, малпачка, слон)
Гукі джунгляў, этнічная музыка, крыкі дзікіх звяроў
Настольная лямпа (або магутны ліхтарык) для стварэння эфекту тэатра ценяў
Цемра

Спектакль па сцэнах:

Сцэна 1. Маляванне святлом

Пачніце апавядаць гісторыю з кнігі з элементамі тэатралізацыі: гучыць музыка, святло гасне і пачынаецца магія малявання святлом (заліўка святлом трафарэтаў лістоты, прамалёўка пальмаў, зарасцяў джунгляў і г.д.)

Аднойчы, у адным загадкавым і таемным месцы, дзе кожны хацеў бы хоць раз пабываць - як думаеце, дзе гэта? - здарылася доўгачаканая падзея.

Падсвятліце яйка ультрафіялетавым ліхтарыкам. Раскрыйце і асвятліце ліхтарыкам унутраную паверхню “шкарлупіны” (папярэдне пафарбаваную яркай флуарысцэнтнай фарбай).

Потым пакладзіце яйка на экран і заліце яго святлом - застанецца цёмны сілуэт.

На свет з’явіўся маленькі - хто б вы думалі?

На экране ўнутры фігуры яйка заліце святлом трафарэт хамелеона. Потым дамалюйце святлом вочка.

Сцэна 2.

Уключыце настольную лямпу, накіруйце святло на апавядальніка. Экран, калі святло уключана, трэба закрываць чорнай тканінай ці пераварочваць.

Ён быў зусім дзіцятка і яшчэ не такі начытаны, як вы, і таму перш-наперш спытаў:

- Мама, скажы, а хто я?

Калі б вы былі мамай хамелеона, што б вы адказалі малечы?

...

Ніхто з вас не адгадаў!

- Хадзем са мной, пашукаем разам, - прапанавала мама.

І яны выправіліся ў невялікае падарожжа.

Музыка гучней, музыка цішэй.

Першым яны сустрэлі кракадзіла, які спаў на беразе ракі.

- Дык гэта ж я, глядзі, які падобны! - ўзрадаваўся маленькі хамелеон. - Я стану такім жа вялікім і дужым!

Як вы думаеце, якія станоўчыя моманты ёсць у тым, каб быць кракадзілам?

Пры згадванні кракадзіла незаўважна для публікі дастаньце ляльку. Пакуль называюць якасці, можна ўзаемадзейнічаць з гледачамі - пакусаць за рукі, напрыклад.

Галоўнае, не даводзіць да балагану і гармідару.

- Я згодны з усімі! Гэта цудоўны звер з агромністай пашчай і вострымі зубамі! Дык можа, я - кракадзіл? - з надзеяй спытаўся малы.

Мама ўважліва паглядзела на сына:

- Ты, вядома, таксама любіш паспаць на сонейку, але не, ты не кракадзіл!

На словах “не, ты не кракадзіл” схавайце ляльку.

Сцэна 3.

Святло накіравана на актора. Гукі малпаў.

Даставайце мяккую цацку малпачкі. Падкідвайце яе ў руках, патрымайце за хвост. Добра заходзіць паперакідвацца ёй паміж удзельнікамі. Пакіньце ў сябе, калі пачняце чытаць тэкст, каб перапыніць гульню.

Мам, пазнаеш мяне? Я малпачка! - ускрыкнуў маленькі хамелеон і звесіўся ўніз галавой на галінцы.

Мама ўздыхнула:

- Ты, вядома, любіш паблазнаваць і пакрыўляцца, але ўсё ж такі ты не малпа. Хадзем хутчэй!

Сцэна 4. Маляванне святлом

Гасім святло. Уключаем загадкавы трэк. Будзем маляваць святлом.

І тут хамелеон пабачыў чыесьці вочы, якія свяціліся ў змроку джунгляў.

Намалюйце вочы вялікай дзікай кошкі.

Хтосьці пільна назіраў за малым і ягонай мамай. Хтосьці такі чорны, што зліваўся з ценем, і такі нерухомы, як сфінкс.

Гэта былі вочы Пантэры.

Дамалюйце вакол вачэй сілуэт. Паразмаўляйце з гледачамі, пакуль дамалёўваеце вакол кошкі кусты і дрэвы.

Можна ад рукі, а можна выкарыстаць той жа трафарэт джунгляў, што і на першым экране.

Як мяркуеце, ці захоча хамелеончык быць пантэрай? Чаму?

- Мама, я зразумеў! Я, напэўна, пантэра! - узрадаваўся маленькі хамелеон, усё-ткі разгледзеўшы сярод дрэваў вялікага чорнага звера.

Мама пагладзіла сына па хвасце.

- Ты такі ж смелы і ўпэўнены. Але ж не, ты не пантэра.

Уключайце святло. Не забывайце пераварочваць экран - удзельнікі абавязкова захочуць памаляваць на ім пасля чытанняў!

Сцэна 5.

І яны пайшлі далей.

З’яўляецца лялька слана - спецыяльная загатоўка з маскі і хобата-панчохі, у якую засоўваецца рука. Змяняецца музыка.

Узаемадзеянне з удзельнікамі - пагладзьце іх хобатам, павітайцеся, патрубіце - на што хопіць фантазіі. І не аддавайце кракадзіла - начытаныя дзеці паўтараюць сюжэт з выцягваннем носа:)

Неўзабаве мама з сынам прыйшлі на вадапой.

- Тады я даклдна слон! - без сумневу заявіў хамелеончык, слухаючы, як сланы весела трубяць.

Што яшчэ весела ўмеюць рабіць сланы?

Мама спынілася ля вады.

- Ты можаш быць гучным-гучным, але ты не слон. Зусім не слон!

Сцэна 6.

Маленькі хамелеон паглядзеў на неба. І пабачыў там нешта ружовае і прыгожае.

Расцягніце ружовую тканіну над гледачамі. Зрабіце хвалю, пакажыце вецер.

Павеяў лёгкі вецярок. Маленькі хамелеон заплюшчыў вочы і адчуў...

Прыглушыце ці адсуньце святло, пакіньце невялікую падсветку ўбаку. Прапануйце ўсім закрыць вочы і злёгку дакраніцеся да твараў баа з пёраў. Ці раскіньце над удзельнікамі маленькія пёркі.

...што аднекуль зверху на яго спусціліся далікатныя пёркі. Гэта было прыемна і прыгожа!

Як вы думаеце, што гэта было? А што яшчэ ўмеюць фламінга?

- Ведаеш, мне здаецца, я так падобны да ружовага фламінга! - сказаў малы хамелеон, калі яны падыйшлі да грацыёзных і прыгожых птушак.

Мама ласкава ўсміхнулася.

- Даражэнькі мой, ты сапраўдны летуценнік! Далёкія андроўкі, верныя сябры - усё ў цябе будзе! Але ты і ружовы фламінга нават не сваякі.

Сцэна 7. Экран

- Глядзі, хто гэта тут! Гэта ж тата!

Яны і не заўважылі, што вярнуліся дадому.

Малы хамелеон у роспачы спытаўся:

- Мама! Тата! Ну скажыце ж нарэшце, хто я?

І вось што сказалі ягоныя бацькі:

Вы ўжо здагадаліся, праўда?

- Ты наш самы любімы сынок! Адзіны ў свеце і іншага такога няма!

Пасля словаў “Ты наш самы любімы сынок” намалюйце вакол хамелеона вялікае сэрца.

Спытайцеся, пра што была гісторыя - адказы расчульваюць.

Не абавязкова быць на кагосьці падобным, каб цябе любілі.

Дарэчы, у кнізе ў джунглях нашмат больш жыхароў, чым трапіла ў нашыя чытанні. Потым вы можаце параўнаць кніжную гісторыю з тым, што атрымалася ў нас. А пакуль прапануем пазнаць іншых звяроў па іхных частках цела. Нясіце трафарэты і будзем адгадваць!

Раздайце трафарэты і выдавайце ліхтары па чарзе. Так усе змогуць заліць святлом і паадгадваць разам з усімі. Потым аддайце ўсе экраны - час вольнага малявання.

Парады для тых, хто мае ў сабе сілы рабіць і прыдумляць за межамі сцэнара!

Можна выбраць любую іншую жывёлку ці звера і падабраць адпаведны антураж. Нават такія, якіх у кнізе няма!
Выкарыстоўваць прыёмы выяўлення некаторых жывёл ў выглядзе гульні ценяў
Маляваць ад рукі, без трафарэтаў, светлавымі пэндзлямі рознай таўшчыні
Выкарыстоўваць свае рукі ў якасці трафарэтаў
Фантазіраваць і прыдумляць новыя ідэі разам з сябрамі!

сачыць за новымі ідэямі для кнігасустрэч спадручна ў telegram / следить за свежими идеями для книговстреч удобно в telegram